8 มีนาคม 2552 เวลา 0.57 น.
เราได้คุยกันอีกครั้ง หลังจากที่ส่ง mail
คุยกันมาเป็นอาทิตย์ มีความสุขจังค่ะ
พอออนเจอกันปุ๊ปก็ส่งความคิดถึงกันทันที
ปากหวานใส่กันสุดริด อิอิ
เค้าถามว่าเราทำอะไรอยู่
นึกในใจ "กุร์จะทำไรล่ะ ออนเอ็มไง"
ปากก็ตอบไป "รอฝันไงคะ ดีใจจัง คิดถึง"
ฮิ้ววววววววววววววว อิอ้วน !!!
ได้รับการเยิ่นยอเล็กน้อย "ปากหวานจิง"
แห๊มมมมมม ใคร ๆ เค้าก็บอกงี้แหละ 555++
เยิ่นยอกันไม่พอ อยากรู้อีกว่า "พรุ่งนี้ไปไหนคับ"
ถามทำไมถ้าพรุ่งนี้ไม่ไปไหนจาบินมาจากเยอรมันเหรอไงค๊ะ
(((อิ....อิ พูดเล่นนะคะ)))
หลังจากนั้นก็คุยกันไปเรื่อย ๆ
คืนนั้นคุยกันนานมากๆๆๆๆ
------------------------------
และหลาย ๆ ครั้งที่เราคุยกันฉันก็จะมีเพลงส่งไปให้เค้าฟังเสมอ
ไม่รู้หรอกนะว่าเค้าจะชอบไม๊???
แต่กุร์ชอบ 555++
เราจะเล่าสิ่งที่เราได้ไปทำในแต่ละวันให้กันฟังบ่อย ๆ
ทั้งเวลาที่คุยกันใน MSN แล้วก็ใน mail
(((จนหัวหน้าจาไล่ออกแระ เช็ค mail แมร่งงง ทั้งวัน)))
แต่ก็นะ สู้ ๆ ค่ะ ขอให้ได้อ่าน mail ของฝันบ่อย ๆ ก็โอเคแระ
--------------------------------
แล้วหลังจากวันที่ 8 เราก็คุยกันมาเรื่อย ๆ
ทั้งใน MSN ทั้งทาง e-mail หรือโทสับ
เพิ่งรู้เด๋วนี้เองว่า ความห่างไกล ไม่ใช่ปัญหา
ถ้าเราคิดถึงกันตลอดเวลา
(((หรือว่ากุร์คิดไปเองข้างเดียววะเนี่ย)))
(((เอาน่ะอิอ้วน !!! สู้ ๆ ))) 555++
ถ้าเรามีความรู้สึกที่ตรงกัน ความห่างไกล
เหลือใกล้นิดเดียว
----------------------------------
การรอคอย แม้มันจะดูยาวนานและเชื่องช้า
แต่มันก็ทำให้คนเรามีความหวัง
และความหวังนี่แหละ ที่ทำให้คนเรา
ได้รับทั้งสุขและทุกข์
ทั้งความสุขและความทุกข์ ไม่มีใครรู้หรอกว่า
สิ่งไหนจะเดินทางมาถึงก่อน
แต่ฉันก็เชื่ออย่างนึงว่าการได้รับความสุขเพราะความหวัง
มันช่างอ่อนหวานซะเหลือเกิน
แม้จะผิดหวัง แต่เคยเห็นไม๊ล่ะว่าใครจะเข็ด
กับสิ่งที่เราเรียกว่า "ความรัก"
(((โดยเฉพาะ อิอ้วน!!! ไม่เคยเข็ดเร๊ยยยย)))
---------------------------------------------
ขอบคุณที่ฝันบอกว่า
"ต่อไปนี้จะทำให้ฟ้ายิ้มทุก ๆ วัน"
คิดถึงนะคะ
----------------------------------------------
บางคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิต
ให้เราได้พบ ได้รู้จัก หรือถึงขั้นคบหา
ก็อาจไม่ใช่คนๆ เดียวกับที่เราเคยกำหนดมาตรฐาน
หรือตั้ง "สเปก" เอาไว้ * * *
เพียงแค่ขอให้เขาเป็น "คนที่ใช่"
เราก็พร้อมจะมองข้ามเรื่องของรสนิยม
ให้เป็นสิ่งที่รองลงมา * * *
แค่สักครั้งหนึ่งในชีวิต...
ฉันคิดว่าเราควรได้ทำบางสิ่งให้กับหัวใจ
นั่นคือการได้เลือกคนที่ถูกใจที่สุดให้ตัวเอง * * *
และไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม
เราต้องพร้อมยอมรับผลของการตัดสินใจนั้น
หรือพูดง่ายๆ ว่าควรเผื่อใจไว้ด้วยเสมอ
---------------------------------------------
ปล. อยากเล่น TAGs กะเค้ามั้ง
ปล.1 เด๋วรอว่างงงงงงงงง จิง ๆ ก่อน
ปล.2 เพื่อนพิมย้ายที่ทำงานใหม่แระ ขอให้ความสุขกะงานใหม่นะจ๊ะ
ปล.3 คุณโซคะ ขอบคุณมากนะคะสำหรับขนม อร่อยมากมาย
ปล.4 อยากเจอเพื่อน ๆ ง่ะ
ปล.5 เจ๊แหม่มงานเยอะเกิ๊นนนนน
ปล.6 อย่าใช้งานเจ๊กุร์หนักนัก เด๋วปาระเบิดสำนักแมลง แม่งเรย!!!
ปล.7 ขึ้นไปสำนักแมลงที่ไร นึกว่าไปขึ้นดอย
ปล.8 เห็นชนเผ่าเดินให้พล่านเหมือนน้ำร้อนลวก
ปล.9 เด๋วกุร์ไล่ไปขายของพื้นเมืองที่สวนลุมไนท์อย่างเดียวหรอก แสรดดดดด
ปล.10 เกลียดแม่มมมม จิง ๆ
ปล.11 อาทิดนี้หัวหน้าไม่อยู่ ถามว่ากุร์งานน้อยลงไม๊
ปล.12 ไม่ลดเรย แถมสั่งงานทางโทสับอีก เพื๊อ????
ปล.13 กัวกุร์งานน้อยมั้ง เฮ้ออออออออ
ปล.14 อธิบดีคะ เพิ่มเงินเดือนให้นู๋ด้วยค่ะ
ปล.15 ที่รักกกกกกกกกก (((ใครหว่า???)))
ปล.16 ฝึกเรียกๆๆๆๆๆ
ปล.17 เวลาต้องเรียกจิง ๆ จะได้ไม่เขิน
ปล.18 ถามเค้ายังว่าเค้าอยากให้เมิงเรียกไม๊ อิอ้วน !!!
ปล.19 ต่อไปนี้เริ่ม ปล.หวาน ๆ ดีกว่า
ปล.20 ยังไม่ได้ร้องเพลงให้ฝันฟังเรยอ่ะ
ปล.21 ว่างเร็ว ๆ นะคะ
ปล.22 ดูแลรักษาสุขภาพตัวเองด้วย อากาศหนาวนิที่นั่น
ปล.23 เด๋วจะฝากน้ำจิ้มสุกี้ไปให้นะคะ
ปล.24 ถามว่าจะเน่ามะ ได้ข่าวว่ากว่าจะถึงเป็นอาทิด
ปล.25 แต่เอาน่าอย่าลืม mail ที่อยู่มาให้นะคะ
ปล.26 คิดถึง my dream จังเรยอ่ะ
ปล.27 คืนนี้ฝันหวาน ๆ นะคะ
ปล.28 คนจะคอยจะมั่นคง นานแค่ไหนก็มั่นคงค่ะ
ปล.29 คนบางคนอย่าเปลี่ยนใจซะก่อนแระกัน
ปล.30 juuuuuuuuuuuuuuuuuuuuubs
คนไม่พิเศษ-นาเดีย.mp3 -
วันอังคารที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2552
วันพฤหัสบดีที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2552
วันที่เราคุยกันครั้งแรก
วันที่ 23 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา 20.03 น.
ฉันได้รับ add จากคน ๆ นึง
แล้วเราก็เริ่มคุยกัน
เริ่มต้นด้วยการพิมพ์อังกฤษคุยกัน
ถามว่าอิอ้วนนี่เก่งอังกฤษไม๊???
ไม่เลยซักนิด...งู ๆ ปลา ๆ ด้วยซ้ำไป
เริ่มต้นด้วยถามว่าเป็นอย่างไรบ้าง
แน่นอน รู้จักกันใหม่ ๆ อิอ้วนจะตอบอะไร
ได้นอกจาก I’m ok. And u??
และอีกฝ่ายก็จะต้องตอบว่า Fine thx.
เอาน่าตามมารยาทสังคม 555++
แล้วก็ฉันก็ถามเค้าว่าเค้าอยู่ที่ไหน??
“เยอรมัน” โอ้ววววว แม่เจ้า!!!!
ยังไม่รู้หรอกนะว่าคุยกะคนไทย
นึกว่า “เอาแล้วไงกุร์ คุยกะฝรั่งแล้วกุร์จะหาพริกเกลือทันไม๊อ่ะ”
โหหห เชื่อเหอะนะ นาทีนั้นคำศัพท์แม่งวิ่งพล่าน
ขำตัวเองจะตาย พอสุดท้ายคุยกันไปมา
ได้รู้ว่าเค้าเป็นทอม no ทอมเกย์ด้วยนะ
ฉุกคิด ฝรั่งส่วนใหญ่แม่งก็ไม่ค่อยแยกประเภทนิหว่า??
ประโยคสวรรค์โผล่ขึ้นมา u can type in thai na.
โหหหห สวรรค์เรยกุร์ “คนไทยนิหว่า???”
แล้วก็เริ่มคุยกันไปตาม step ของการ chat
ต่างคนต่างถามอายุกันไปเรียบร้อย
แล้วอยู่ ๆ คน ๆ นี้ซึ่งยังไม่รู้จักชื่อ
ก็ถามขึ้นมาว่า where r u?
โอ้วววว (((อีกแล้ว))) พิมพ์ไทยซะขนาดนี้
อยู่เมืองจีนมั้งคะ ((นึกในใจตอนนั้น))
อิอ้วนตอบไป --เมืองไทยสิค๊า--
เค้าก็บอกว่าเค้ารู้แล้ว อ้าว!!! แล้วถามกุร์เพื๊อออ
“I know that 5555” เป็นไง มีขำด้วย
เอาเป็นว่าบอกไปเรียบร้อยว่าอยู่ตรงไหนของประเทศไทย
Step ถามชื่อแระล่ะ
Fun = dream ว้าวววววว ชื่อหวานเกิ๊นนนแม่คุณ
“น้องฝัน” น่ารักมากมายจิง ๆ ชื่อแม่คุณ
ก็คุยกันไปเรื่อย ๆ ไปทำอะไรที่นั่น
เค้าก็ถามฉันบ้างว่าฉันทำงานอะไรประมาณนั้น
สักพัก อิอ้วนก็เริ่มคันอีก เสือก!!! ไปถามเค้า
“ตกลงเป็นทอมเกย์รึป่าว” ป๊าดติโธ่ !!!
ฉันถามเค้าว่าที่นั่นมีเลสเบี้ยนเยอะไม๊
คำตอบที่ได้ : เมืองไทยน่าจะมีเยอะกว่า
(((เมืองเบี้ยน))) โดยแท้ อิอิ
แล้วสาวไทยก็น่ารักด้วย โอ้ววว ไม่ลืมบ้านเกิดจิง ๆ
คอนเฟิร์มค่ะ สาวไทยน่ารักจิง ๆ
ดูหนังหน้าเจ้าของ blog เป็นตัวอย่าง
ก๊ากกกกกกกกกก
(((อย่าเพิ่งอ้วกกันเด้...)))
ด้วยความงาม + ความดี ของอิอ้วน ที่ไม่คบใครที่หน้าตา
เลยถามไปว่าชอบผู้หญิงสวยเหรอ
“เยส ไอ ไล้ บิวตี้ฟุล เกิร์ล”
ใช่เซ่ะ!!! จะใครจะชอบล่ะจ๊ะขี้เหร่น่ะ
คนสวยจะครองโลกแระแหละ
เอ๊ะ !!! นี่ฉันก็จะได้ครองโลกหรือนี่
5555555555555555555
ต่อๆๆๆ กันดีกว่า
แต่เค้าเองก็บอกนะว่า
จิง ๆ แล้วคนจะสวยน่ะต้องสวยที่จิตใจ
ถ้าเค้าเลือกเค้าก็จะเลือกคนที่สวยข้างในใจนี่แหละ
แล้วเราก็คุยเรื่องอื่น ๆ ต่อไปอีก
เค้าบอกว่าเค้าชอบฉันเป็นผู้ฟังและเม้าเก่งดี
เนี่ยแหละคือวันแรกของเรา
วันแรกที่เราคุยกันที่ฉันบอกเค้าว่า
“ฉันอยากคุยกับเค้าทุกวัน”
ฉันได้รับ add จากคน ๆ นึง
แล้วเราก็เริ่มคุยกัน
เริ่มต้นด้วยการพิมพ์อังกฤษคุยกัน
ถามว่าอิอ้วนนี่เก่งอังกฤษไม๊???
ไม่เลยซักนิด...งู ๆ ปลา ๆ ด้วยซ้ำไป
เริ่มต้นด้วยถามว่าเป็นอย่างไรบ้าง
แน่นอน รู้จักกันใหม่ ๆ อิอ้วนจะตอบอะไร
ได้นอกจาก I’m ok. And u??
และอีกฝ่ายก็จะต้องตอบว่า Fine thx.
เอาน่าตามมารยาทสังคม 555++
แล้วก็ฉันก็ถามเค้าว่าเค้าอยู่ที่ไหน??
“เยอรมัน” โอ้ววววว แม่เจ้า!!!!
ยังไม่รู้หรอกนะว่าคุยกะคนไทย
นึกว่า “เอาแล้วไงกุร์ คุยกะฝรั่งแล้วกุร์จะหาพริกเกลือทันไม๊อ่ะ”
โหหห เชื่อเหอะนะ นาทีนั้นคำศัพท์แม่งวิ่งพล่าน
ขำตัวเองจะตาย พอสุดท้ายคุยกันไปมา
ได้รู้ว่าเค้าเป็นทอม no ทอมเกย์ด้วยนะ
ฉุกคิด ฝรั่งส่วนใหญ่แม่งก็ไม่ค่อยแยกประเภทนิหว่า??
ประโยคสวรรค์โผล่ขึ้นมา u can type in thai na.
โหหหห สวรรค์เรยกุร์ “คนไทยนิหว่า???”
แล้วก็เริ่มคุยกันไปตาม step ของการ chat
ต่างคนต่างถามอายุกันไปเรียบร้อย
แล้วอยู่ ๆ คน ๆ นี้ซึ่งยังไม่รู้จักชื่อ
ก็ถามขึ้นมาว่า where r u?
โอ้วววว (((อีกแล้ว))) พิมพ์ไทยซะขนาดนี้
อยู่เมืองจีนมั้งคะ ((นึกในใจตอนนั้น))
อิอ้วนตอบไป --เมืองไทยสิค๊า--
เค้าก็บอกว่าเค้ารู้แล้ว อ้าว!!! แล้วถามกุร์เพื๊อออ
“I know that 5555” เป็นไง มีขำด้วย
เอาเป็นว่าบอกไปเรียบร้อยว่าอยู่ตรงไหนของประเทศไทย
Step ถามชื่อแระล่ะ
Fun = dream ว้าวววววว ชื่อหวานเกิ๊นนนแม่คุณ
“น้องฝัน” น่ารักมากมายจิง ๆ ชื่อแม่คุณ
ก็คุยกันไปเรื่อย ๆ ไปทำอะไรที่นั่น
เค้าก็ถามฉันบ้างว่าฉันทำงานอะไรประมาณนั้น
สักพัก อิอ้วนก็เริ่มคันอีก เสือก!!! ไปถามเค้า
“ตกลงเป็นทอมเกย์รึป่าว” ป๊าดติโธ่ !!!
ฉันถามเค้าว่าที่นั่นมีเลสเบี้ยนเยอะไม๊
คำตอบที่ได้ : เมืองไทยน่าจะมีเยอะกว่า
(((เมืองเบี้ยน))) โดยแท้ อิอิ
แล้วสาวไทยก็น่ารักด้วย โอ้ววว ไม่ลืมบ้านเกิดจิง ๆ
คอนเฟิร์มค่ะ สาวไทยน่ารักจิง ๆ
ดูหนังหน้าเจ้าของ blog เป็นตัวอย่าง
ก๊ากกกกกกกกกก
(((อย่าเพิ่งอ้วกกันเด้...)))
ด้วยความงาม + ความดี ของอิอ้วน ที่ไม่คบใครที่หน้าตา
เลยถามไปว่าชอบผู้หญิงสวยเหรอ
“เยส ไอ ไล้ บิวตี้ฟุล เกิร์ล”
ใช่เซ่ะ!!! จะใครจะชอบล่ะจ๊ะขี้เหร่น่ะ
คนสวยจะครองโลกแระแหละ
เอ๊ะ !!! นี่ฉันก็จะได้ครองโลกหรือนี่
5555555555555555555
ต่อๆๆๆ กันดีกว่า
แต่เค้าเองก็บอกนะว่า
จิง ๆ แล้วคนจะสวยน่ะต้องสวยที่จิตใจ
ถ้าเค้าเลือกเค้าก็จะเลือกคนที่สวยข้างในใจนี่แหละ
แล้วเราก็คุยเรื่องอื่น ๆ ต่อไปอีก
เค้าบอกว่าเค้าชอบฉันเป็นผู้ฟังและเม้าเก่งดี
เนี่ยแหละคือวันแรกของเรา
วันแรกที่เราคุยกันที่ฉันบอกเค้าว่า
“ฉันอยากคุยกับเค้าทุกวัน”
หลังจากนั้นฉันก็ต้องไปประชุมที่ระยอง 3 วัน
กลับมาก็ยังไม่ได้คุยเอ็มกันเลย
คิดถึงนะ ก็คิดว่าคงไม่ได้คุยกันอีกแน่เลย ไม่ได้ล่ะ
เลยส่งเมลล์ไปหาเค้า แล้วเราก็คุยกันทาง e-mail
ทุกวัน ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ จนฉันติดที่จะต้อง
มาแต่เช้าแล้วเปิดคอมที่โต๊ะทำงาน
เช็คเมลล์ทั้งวัน อ่านเมลล์ของเค้าทั้งเก่าทั้งใหม่
วันละหลาย ๆ รอบ
หลาย ๆ คนคงเคยเป็นกันแหละเนอะ
ยอมรับเลยว่า “ชอบ” เค้าคนนั้น
ตั้งแต่ยังไม่เห็นหน้าด้วยซ้ำ
เราได้รับรู้ชีวิตประจำวันของกันและกันทุกวัน
ส่งเมลล์กันสั้นบ้างยาวบ้างแล้วแต่เวลาอันจำกัดของแต่ละคน
แต่....ฉันสิ ไม่เคยลืมส่งถึงเค้าเลย
คิดถึงเค้าแล้วยิ้มได้ทุกครั้งเลยล่ะ
----------------------------------------
++++++++++++++++++++
ปล. ขอบคุณเจ๊แหม่ม พิม คุณหยี คุณมิค และเพื่อน ๆ อีกหลาย ๆ คน
ปล.1 “อย่าคิดมากนะ พี่ยังอยู่ ไม่มีใครยังมีกุร์”
ปล.2 ข้อความนี้ไม่เคยลบจากมือถือเลยค่ะ
ปล.3 ขอบคุณจิง ๆ ที่ให้อภัยน้องที่ทำผิด
ปล.4 และอยู่เป็นกำลังใจให้น้องมาตลอด ขอโทษและขอบคุณจิง ๆ
ปล.5 ขอบใจนะพิม ฟ้ามีพิมอยู่เสมอ
ปล.6 ขอบคุณคุณหยีคุณมิคนะคะ โกรธใครให้แผ่เมตตา จำได้ค่ะ
ปล.7 และเพื่อนคนอื่น ๆ ที่ไม่ได้เอ่ยชื่อ ขอบคุณที่เป็นเพื่อนกัน
ปล.8 อ่อ!!! ลืมผู้อาวุโส ขอบคุณค่ะพี่บีย์ สำหรับน้ำใจให้น้อง
ปล.9 สัพเพสัตตา กุร์นิ่งแล้ว อย่ามายุ่งกะกุร์
ปล.10 สัพเพสัตตา อย่ามาหาแพะ
ปล.11 เวลาทะเลาะกันกุร์ไม่ได้ยุ่งด้วย รับฟังอย่างเดียว
ปล.12 เพราะฉะนั้น อย่ามายุ่งกะกุร์ กรวดน้ำให้แล้ว
+++++++++++++++++++++++++++++
ตั้งแต่ต่อไปนี้ของตี๋น้อยนะคะ.....
ขอบคุณที่เป็นห่วงกันนะคะ
ขอบคุณที่ส่งเมลล์มาทำให้ฟ้ายิ้มได้ทั้งวัน
ขอบคุณที่โทรมา ฟังแล้วมีความสุขจังค่ะ
ขอบคุณที่มาเติมความหวานให้ชีวิตดี้ชรา 555+
ขอบคุณที่บอกคิดถึงกันทุกวัน
ขอบคุณถ้าหากคุณจะไม่เปลี่ยนไปจากเดิมสักวัน
คิดถึงนะคะ
ดูแลตัวเองดีดีนะ รักษาสุขภาพด้วย
รู้มะ แค่วันแรกฉันก็ชอบคุณแล้ว
ใจง่ายชะมัดอิอ้วน หึหึ
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)